จากเมืองกรุง...สู่เมืองพัทลุง ที่คิดถึง : ลุยเดี่ยว แบบฉุกละหุก {กับปิยะทัวร์}

[intensity]

นี่...น้องมิ้นครับ

ลูกพี่ลูกน้อง(บุญธรรม)

ตัวแค่นี้ แต่ซนมาก


ขวบกว่าๆ พูดได้นิดหน่อย

เดินเตาะแตะไปมา อย่าได้ละสายตากันเลยทีเดียว

[intensity]

รับประทานอาหารกลางวันกันที่นี่เลยครับ

แต่ตอนนี้ก็เกือบ4โมงเย็นแล้วแหละครับ

อิอิ

[intensity]

ที่นี่มีอะไรอีกเยอะนะครับ

แต่ไม่ได้ถ่ายภาพมา

ใครสนใจลองมาเที่ยวได้ครับ

เที่ยวเมืองไทย ไม่ไปไม่รู้เด้อพี่น้อง

[intensity]

รับประทานอาหารจนอิ่ม...

ก่อนกลับบ้าน

ได้ไปแวะที่ เขาอกทะลุ สัญลักษณ์ของเมืองพัทลุงครับ

มาแล้ว...ต้องขึ้นไปให้ได้

[intensity]

หนทางข้างหน้านี่...ยาวไกล และหนักหนายิ่งนัก

เอาล่ะครับ....เราจะขึ้นไปให้จงได้

1066 ขั้นบันได แกร๊ก

ก่อนขึ้นไม่รู้

[intensity]

การขึ้นเขาครั้งนี้

อยากจะบอกว่า เหนื่อยสุดชีวิต

ขึ้นไปหอบไป

จนต้องนอนพัก2ระยะ

เล่นเอาหน้ามืดได้ง่ายๆเลยล่ะครับ

ใครไม่เชื่อลองมาขึ้นดูนะครับ

ไม่ลองไม่รู้ อิอิ

[intensity]

ถึงตรงนี้....แค่1ใน3ของระยะทาง

โอ้ว สูงขนาดนี้แล้ว

กว่าจะถึง T_T