[cr] U Thai Trip 23ชั่วโมงแห่งความสุขที่ อุทัยธานี

[O580]

เก็บข้าวของ อาบน้ำเสร็จก็ออดเที่ยวกันเลยครับ
เวลามีน้อย ใช้สอยอย่างประหยัด

ลำน้ำสะแกกรัง ไหลผ่านตัวจังหวัดอุทัยธานี มีเรื่องเล่าต่อกันมาว่า ในสมัยก่อน เมื่อพ่อค้าล่องเรือผ่านมา จะรู้ได้ว่าถึงบ้านสะแกกรังแล้ว โดยเฉพาะในเดือนยี่ถึงเดือนสามจะสังเกตได้ชัดเจน ต้นสะแกจะออกดอกเล็ก ๆ ช่อยาวสีเขียวอมเหลืองห้อยลงมาริมน้ำ บริเวณสองฝั่งแม่น้ำจะมีเรือนแพอยู่เรียงราย ฝั่งแม่น้ำด้านตะวันตกมีอาคารบ้านเรือนอยู่หนาแน่น เป็นตลาดใหญ่ของที่มาขายที่ตลาดนั้น ทั้งข้าวสารซึ่งวางขายอยู่ในกระบุง อาหารคาวหวาน ส่วนใหญ่ชาวบ้านจะปลูกเองทำเอง และนำมาขาย ส่วนฝั่งแม่น้ำด้านตะวันออกเป็นเกาะเทโพ มีสวนผลไม้ และป่าไผ่ตามธรรมชาติ เรือนแพที่อยู่สองฝั่งแม่น้ำเป็นเรือนไม้สร้างคร่อมบ นแพลูกบวบไม้ไผ่ ชาวแพบอกว่าอยู่แพแล้วสบาย หน้าร้อนลมเย็น หน้าหนาวตอนเช้าแดดอุ่น


Thanks: ฝากรูป






Thanks: ฝากรูป

[O580]

บ้านหลังนี้ปลูกเตยหอมไว้เยอะเลยครับ ถ้าเย็นๆ ได้มานั่งตรงระเบียงบ้าน จิบชาร้อนๆ
กลิ่นใบเตยหอมอ่อนๆ คงจะมีความสุขมากเลยนะครับ


Thanks: ฝากรูป

[O580]

วัดอุโปสถาราม หรือวัดโบสถ์
วัดโบสถ์ หรือ วัดอุโบสถาราม เดิม ชื่อมโนรมย์ ชาวบ้านเรียกว่าวัดโบสถ์ เป็นวัดเก่าแก่อยู่ริมลำน้ำสะแกกรัง ในเขตเทศบาลเมือง จากตลาดสดเทศบาล มีสะพานข้ามแม่น้ำไปยังวัดอุโบสถาราม ซึ่ง ตั้งอยู่บนฝั่งตะวันออก ของแม่น้ำ สิ่งที่น่าสนใจในวัดได้แก่ จิตรกรรมฝาผนังในโบสถ์และวิหาร เป็นภาพเขียนสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น ในโบสถ์เป็นภาพเกี่ยวกับพุทธประวัติเริ่มตั้งแต่ประส ูติจนถึงปรินิพพานฝีมือ ประณีตมาก ส่วนในวิหารเขียนเป็น ภาพพระพุทธเจ้าเสด็จโปรดเทพยดาบนสวรรค์และภาพปลงสังข าร ด้านบนฝาผนังเป็นพระสงฆ์สาวก ชุมนุมสลับ กับพัดยศเหมือนจะไหว้พระประธานในวิหาร ฝาผนังด้านนอกหน้าวิหารมีภาพถวายพระเพลิงศพ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าและภาพชีวิตชาวบ้านที่เกี่ยวกับพ ุทธศาสนา


Thanks: ฝากรูป



Thanks: ฝากรูป



Thanks: ฝากรูป

[O580]

ตลอดเวลาที่ถ่ายรูปบนสะพาน ก็จะมีชาวบ้านเดินไปมา และขับมอไซค์ ข้ามสะพานอยู่เรื่อยๆครับ
แทบจะทุกคนที่ผ่าน จะหันมายิ้มให้เรา บ้างก็ถามว่า มาเที่ยวหรือจ๊ะ
จน ดช.แฮรี่ถามผมว่า เค้ารู้ได้ไงว่าเป็นนักท่องเที่ยวเนี่ย? มันเป็นคำถามที่... นะ ดช.แฮรี่
สะพายเป้ ถือกล้องถ่ายรูปกลางแดดเปรี้ยงๆขนาดนี้นี่นะ เค้าไม่รู้ก็แปลกแล้ว

ท่านที่มาเที่ยวสะพานนี้ เวลาลามีรถผ่าน หรือมีชาวบ้านเดินผ่าน ก็อย่าลืมทักทาย หรือหลีกทางอำนวยความสะดวกให้พวกเค้าด้วยนะครับ
เพราะสะพานมันแคบจริงๆ เราต้องท่องเที่ยวแบบ มีคุณธรรม และจริยธรรมนะครับ เอ๊ะ เกี่ยวกันมั้ยเนี่ย
เริ่มง่วงแล้ว สงสัยจะเบลอๆ ฮ่าๆๆๆ

ตอนนี้เวลาก็ล่วงเลยไปจนเืกือบจะ 5 โมงเย็นแล้วครับ ข้ามไปหาปลาแร๊ดแรด ที่ตลาดกินกันดีกว่า
แต่ พอไปถึง ปราดุกแว่ ไม่มีสักร้านเลย อะไรกันเนี่ย ฮือๆๆ ก็เลยได้ข้าวเหนียวหมูปิ้ง กินแกล้มคำแซวของแม่ค้าที่มาเป็นระยะๆ อร่อยกันไป ฮ่าๆๆ


และแล้วก็ได้เวลาเดินทางต่อไปยังจุดหมายต่อไปครับ วัดสังกัสรัตนคีรี และ เขาสะแกกรังครับ

โดยมีคุณลุงผู้ใจดีที่อาสาจะไปส่งเราถึงยอดเขา ด้วยราคาแค่ 40 บาท
แต่วัยรุ่นอย่างเรา ต้องเดินขึ้นครับ มันถึงจะเรียกได้ว่า ได้มาเยือนเข้าสะแกกรังจริงๆ

แล้วคุณลุงก็แว๊นไปส่งเราที่ วัดตรงเชิงเขาครับ ด้วยราคา 30 บาท


Thanks: ฝากรูป

[O580]

ใช้เวลาไม่นานก็มาถึงครับ
หันมองขึ้นไป โอ้ว์ ป๊ะเจ้า 449 ขั้น จะรอดมั้ยเนี่ยเรา
เห็นจุดหมายของเราอยู่ลิบๆครับ


Thanks: ฝากรูป




ดช.แฮรี่ถึงกับออกอาการ เครียดเลยทีเดียว อิอิ ถ้าสภาพร่างกายปกตินี่ แค่นี้ ชิวๆ


Thanks: ฝากรูป

[O580]

และแล้วก็แบกร่าง ที่ไม่ได้นอนมาแล้วกว่า 24 ชั่วโมง ขึ้นมาถึงบนยอดเข้าครับ
บอกได้คำเดียวว่า คุ้มครับ

มีมณฑปตั้งเด่นเป็นสง่าอยู่ มีชาวอุทัยธานีท่านนึงเล่าให้ฟังว่า
เขา สะแกกรังเปรียบเป็นเหมือนดั่งมังกร ซึ่งจะพ่นไฟออกมาทุกปีซึ่งจะทำให้เกิดไฟไหม้ จึงต้องมีการสร้างสิ่งศักสิทธิ์ครอบบริเวณนี้เพื่อกด หัวมังกรไว้ ไม่ให้พ่นไฟออกมา


Thanks: ฝากรูป



เจอมุมดีดีก็จัดกันไป แดดดีเหลือเกิน อิอิ


Thanks: ฝากรูป

[O580]

ดช. แฮรี่ บอกขอสัก 1 ชอต ก็จัดกันไป แดดเปรี้ยงๆ เดินขึ้นบันไดมา 449 ขั้น นี่แหละน๊า วัยรุ่น ฮ่าๆๆ


Thanks: ฝากรูป



ถ่ายรูปกันจนลืมหิวน้ำ เลยเดินไปซื้อ น้ำ + น้ำแข็งใส นั่งพักกันสักครู่ ครับ ประมาณ 10 นาที
เมฆฝนที่ตั้งเค้ามาแต่ไกล ก็ลอยเข้ามาหาเราเรื่อยๆครับ

น้ำเป็นจุดกำเนิดของทุกสรรพสิ่งในชีวิต คนเราอยู่ใต้ฟ้าจะกลัวอะไรกับฝน
แต่ . . กล้องผมกลัวคร้าบ เจี๊ยกๆๆๆ รีบเผ่นก่อนดีกว่าครับ ใช้มา 3 ปีแล้ว ไม่อยากให้ต้องพรากกันไป
รักมันจริงๆ ( ความจริงคือ ยังไม่มีตังค์ซื้อตัวใหม่ อิอิอิ )


Thanks: ฝากรูป