|
|
|
#1
|
||||
|
||||
|
รถจอดได้ไม่นาน กะเหรี่ยงก็มีอาการครั่นเนื้อครั่นตัว
อยากจะเดินลงจากรถ เพื่อไปสูดอากาศภายนอก เชื่อมั้ยคะ อิชั้นนั่งสยามเฟิร์สมาแต่อ้อนแต่ออก เป็น เวลาหลายสิบปี นั่งรถจากหมอชิตแล้วรถมาจอดอีกที ที่อู่ อิชั้นไม่เคยได้ลงไปเหยียบข้างล่างเลยค่ะ จะด้วย ความขี้เกียจลุกข้ามไปมา หรือกลัวความวุ่นวายข้างล่าง ก็สุดจะเดา ได้แต่นั่งจับเจ่าอยู่กับที่ มาถึงอู่สยามเฟิร์ส แต่ไม่เคยลงจากรถเลย ครั้งนี้คุณโฮสหน้าเหี้ยมเหมือน จะอ่านใจอีชั้นออก จึงหันมามองด้วยสายตาพิฆาต มอง มาอย่างเหวี่ยงๆ แล้วบอกว่า กรุณานั่งอยู่กับที่นะคะ อย่า ได้ลุกมาเป็นอันขาด รถจะจอดรับผู้โดยสารเพียงไม่กี่ นาที จากนั้นรถก็จะออกเลย เรื่องทีจะให้กะเหรี่ยงออก ไปแร่ด ว๊าย เดินเล่นข้างนอก แล้วจะให้นางอันเชิญมา ขึ้นรถ ฝันไปเถ่อะ ชั้นมีงานที่จะต้องทำอีกหลายอย่างย่ะ อ๋อย นางรู้แกวค่ะ กะเหรี่ยงเป็นอันต้องกินแห้ว ตามคาดค่ะ รถจอดปุ๊บ ผู้โดยสารก็แย่งกันขึ้นรถราวกับว่า กลัวจะไม่มีที่นั่ง ประมาณว่ามาก่อนเลือกก่อนว่างั้นเหอะ รถคันนี้ระดับ วีไอพี นะยะ ไม่ใช่รถไฟชั้นสาม :Emo-korea_060: |
|
#2
|
||||
|
||||
|
ตามคาดค่ะ ระดับสยามเฟิร์ส ผู้โดยสารเต็มคัน
ไม่มีที่ว่างเต็มอย่างกับขึ้นรถเมล์ฟรี ผู้โดยสารเต็ม รถก็เคลื่อนค่ะ แม่สายปลายทางรออยู่ในอีก สิบสองชั่วโมงข้างหน้า แล้วก็ได้เวลาที่คุณโฮสประจำรถจะ ออกมากล่าวสวัสดีผู้โดยสาร พร้อมกับแนะนำตัว บลา บลาๆๆไม่ได้สนใจว่านางพูดอะไรบ้าง แม้แต่ชื่อ อีชั้นก็จำไม่ได้ ช่างเหอะ อีชั้นเป็นผู้โดยสาร ไม่ใช่นักเรียนที่มาฟังเลกเชอร์ :emo_toon08: |
|
#3
|
||||
|
||||
|
มาดูกันอีกที เรื่องความแคบและเล็กของรถคันนี้
ผู้โดยสารที่นั่งแถวริมทางเดิน เก้าอี้เลยออกมาอยู่ ที่ทางเดินเลย แคบมากค่ะ เวลาใครจะลุกเดิน ต้องหลบข้อศอกให้ดี โดนชนตลอด และแน่นอน เวลาคุณโฮสเธอเดินผ่านไปมา อีชั้นจะต้องเอี้ยว หลบให้นาง มิเช่นนั้น บั้นท้ายอันมหึมาของนาง ก็จะมาเฉียดอยู่ตรงหัวไหล่และหน้าอันบอบบาง ของอิชั้น .. ปล..ภาพอาจจะไม่ชัด และมืด เนื่องจากไม่กล้า เปิดแฟลช กลัวว่าจะไปทำให้ผู้โดยสารท่านอื่นเค้า รำคาญ แล้วด้วยกลัวว่าคุณโฮสมาเฟีย เธอจะมาขวิดเอา หุหุ :emo_toon08: |
|
#4
|
||||
|
||||
|
เห็นของแจกอยู่รำไรฝั่งข้างหน้า
หลังจากนั้นทุกคนก็ได้รับแจกกันถ้วนทั่ว เอ่อ.. ว่าแต่ขอเบิ้ลได้มั้ยค๊ะ :emo_toon07: |
|
#5
|
||||
|
||||
|
เปิดกล่องออกมา ชะแว๊ปปปป
เป็นไปตามที่คาดหวังค่ะ เป็นชิ้นเป็นอัน เป็นเรื่องเป็นราว คงเส้น คงวา ระดับสยามเฟิร์ส น้อยครั้งที่จะทำให้ผิดหวัง คาดหวังอะไรไว้ ก็ได้ตามนั้น จากนั้นก็ตามมาด้วย ขนมถั่วตัด ขนมกินเล่นจุกจิก นมถั่วเหลืองกล่อง กระจิ๋วหลิว หากกินแล้วติดคอ ย่อยไม่ทันก็มีน้ำอุ่นๆ แจกให้กระดกแก้กระหายอีกหนึ่งขวด ปล.. จากน้ำขวดอุ่นๆ เปลี่ยนเป็นน้ำเย็นๆได้ป่ะ ? :emo_toon08: |
|
#6
|
||||
|
||||
|
ของแจกได้เยอะดี
|
|
#7
|
||||
|
||||
|
ตามมาด้วยน้ำดำอัดลม คนละแก้ว
|
|
#8
|
||||
|
||||
|
รถออกไปได้สักพัก ของแจกก็รับทานไปหมดแล้ว
แต่ไม่มีหนังฉายให้ดู เอ๊ะยังงัย ทำไมจอมันเป็นสีฟ้า เป็นช่อง เอวี อยู่นานสองนาน สักพักคุณนายโฮสเธอก็ นวยนาดออกมา ประกาศต่อหน้าสาธรณะกำนัลว่า "ขออภัยค่ะ ท่านผู้มีอุปการะคุณฯ เนื่องจากมีเหตุขัดข้อง ทางเทคนิคบางประการ ทีวีไม่สามารถเปิดให้ได้รับชมได้ เนื่องจากมันเจ๊งหรืออะไร ดิชั้นก็สุดจะเดา สุดกำลังสุดความ สามารถที่ดิชั้นและพนักงานที่จะแก้ไขให้มันเกิดภาพ ขึ้นได้ จะให้พนักงานขับรถขึ้นมาซ่อม ก็เกรงว่าจะไม่มีใครขับรถต่อ ดิชั้นก็ขับรถไม่เป็น เดี๋ยวจะไปไม่ถึงปลายทางเอาซะก่อน ดิชั้นจึงขอยุติการกระจายเสียงแต่เพียงเท่านี้ ขอให้ข่มตา นอนหลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์ " .. จบเห่ ยังไม่สองยามเลย จะให้อิชั้นหลับตาลงได้ยังไงกัน นางพูดจบ พลันไฟในรถก็ดับพรึ่บ มัดมือชกให้ผู้โดยสาร พักผ่อนนอนหลับ(ไม่ลง) กันเอาเอง เออ... เอากะนางสิ :emo_toon06: |
![]() |
|
|