เชิดชัยทัวร์เบาะเดี่ยว32ที่นั่ง มาตราฐานข้างรถ ป.1

[thaisiam]

ผมมองเห็นใจต่อผู้ประกอบการนะครับ ถ้ามองในแง่ผู้บริโภคก็ถือว่าดีทีเดียว ว่ากันไปตามเนื้อผ้าครับ ขออนุญาตลองยกความแตกต่างนะครับ ถึงแม้ว่าเชิดชัยทัวร์ เมื่อเทียบกับนครชัยแอร์ คนละระดับเลยครับ สมมุติว่ามีผู้โดยสารที่มีพฤติกรรมการซื้อต่างกันกล่ าวคือ ถ้าใครเดินทางประจำหรือกับพวกที่ยังไงก็ได้ไม่เน้นบร ิการ เวลาเข้าไปใช้บริการ ผมสมมุติเหตุการณ์หนึ่งเลยครับว่า

นาย ก. จะเดินทางจากเชียงใหม่ไปขึ้นรถที่อาเขต ซึ่งพอเข้าไปเจอพนักงานขายตั๋วบริษัทเชิงชายทัวร์ (นามสมมุติ อิอิ) กุลีกุจอเรียกดึงแขนไปแนะนำว่า พี่ไปกรุงเทพฯ หรือคะ นาย ก.ตอบว่า "ใช่" พร้อมกับถามเที่ยวรถ พนักงานเชิงชายทัวร์รีบเกริ่นบอกว่า "รถเราเป็นรถเบาะเดี่ยว 32 ที่นั่ง ราคา ป.1 ค่ะ" เผอิญนาย ก. ไปเห็นอีกบริษัททัวร์ชื่อ "สบายใจแอร์" (นามสสมุติ เช่นกัน) นาย ก. จึงยืนคิดแล้วเดินไปที่ช่องขายตั๋วสบายใจแอร์ พร้อมทั้งถามเที่ยวรถและราคา และดูรูปรถประกอบการตัดสินใจ นาย ก. คิดว่าไม่ค่อยได้เดินทางจึงไม่รู้ว่ารถทั้ง 2 บริษัทนี้แตกต่างอย่างไร แล้วขณะมัวลังเลพนักงานเชิงชายทัวร์จึงรบเร้าว่า "พี่คะ รถเราเป็นเบาะเดี่ยว พี่มาคนเดียวนั่งคนเดียว เบาะกว้าง และเน้นคำว่า 32 ที่นั่ง นาย ก. เกรงใจและอายเพื่อนร่วมทางที่นั่งรอรถในชานชลาอยู่ จึงตัดสินใจ นึกในใจว่า "อย่างไรก็ได้ ขอใหนั่งสบายๆ แล้วกัน" พร้อมเสียงแว่วในสมองว่า "เบาะเดี่ยวๆ มาคนเดียว เบาะเดี่ยวๆ" นาย ก. จึงบอกพนักงานขายตั๋วเชิงชายทัวร์อย่างเสียไม่ได้ว่า "งั้นผมขอเบาะเดี่ยว 1 ที่ครับ" พนักงานจึงได้จัดที่นั่งเขียนตั๋วส่งให้นาย ก. จากนั้นก็เดินทางขึ้นบนรถทันที พอเห็นสภาพที่นั่งก็รู้สึกถูกใจ และที่นั่งเป็นเบาะเดี่ยวจริง แถมที่นั่งกว้างถูกใจนาย ก. มากเพราะตัวใหญ่เข้ากับความกว้างของเบาะพอดี

ระหว่างครึ่งหลับครึ่งตื่น นาย ก.สังเกตุได้ว่าคนขับรถเชิงชายทัวร์ ขับส่ายไปมาจากความเร็วสูงที่แซงบนทางลาดชัน ประกอบกับความน่ากลัวที่ส่วนใหญ่ นาย ก.ไม่ค่อยได้เดินทาง เพราะส่วนใหญ่นำรถส่วนตัวไปเอง แถมพนักงานต้อนรับแจกของก็ลงไปคุยกับคนขับ เปิดเพลงเสียงดัง และยังปิดไฟ ไม่เปิดหนังให้ผู้โดยสารดูเลย นอกจากแจกของเล็กน้องพอเป็นพิธี พอจะหลับรถก็เบรค ความกลัวเริ่มเข้ามาแทนที่ จากนั้นพอจะหลับอีกก็เปิดไฟ มีผู้โดยสารขึ้นลงระหว่างทาง ปรากฏว่าคืนนั้นแทบไม่ได้หลับสบายเหมือนรถคันอื่น แต่ได้สังเกตุตอนลงเห็นบริษัทสบายใจแอร์มาจอดเทียบข้ าง เห็นพนักงานต้อนรับยกมือไหว้ นาย ก. จึงขบคิดไว้ในใจว่า ขากลับหลังเสร็จธุระ จะลองกลับบริษัทสบายใจแอร์นี้ดูบ้าง

พอถึงวันที่เดินทางกลับ นาย ก. เริ่มมีประสบการณ์การเดินทางรถทัวร์ครั้งแรกกับขามา ได้เข้ามาที่หมอชิตใหม่ ก็พบกับพนักงานทัวร์ต่างๆ เรียกลูกค้าอย่างเซ็งแซ่ หนึ่งในนั้นเห็นมี บ.เชิงชายทัวร์อยู่ด้วย ในใจคิดแล้วว่าวันนี้จะไม่ยอมเชื่อใครง่ายๆ อีกแล้ว นึกในใจหาช่องสบายใจแอร์อยู่ตรงไหน ทำไมไม่เห็นแหกปากตะเบ็งเรียกลูกค้าบ้างเลย ปรากฏสายตาพลันไปเห็นช่องชายตั๋วสบายใจ จึงเดินเข้าไปสอบถาม พนักงานสบตาพร้อมทักทายว่า "สวัสดีค่ะ เดินทางทางไปไหนคะ" นาย ก.จึงตอบ แต่ที่นี้เนื่องจากรู้หน้าไม่ไว้ใจ จึงพยายามสอบถามว่าเป็นรถอะไร ราคากี่บาท พอทราบว่าเป็นรถ ป.1 ราคราเท่ากับขามา พร้อมทั้งเห็นรูปรถจึงทักว่า "น้อง ราคาทำไมแพงจัง ขามาพี่นั่งรถเบาะเดี่ยว 32 ที่นั่งมา แล้วในรูปคือคันที่พี่นั่งใช่ป่าวครับ พนักงานสบายใจแจ้ง นาย ก.ว่า "รถเราเป็นรถมาตราฐาน ราคาจึงเป้นมาตราฐานตามขนส่งกำหนดให้ค่ะ" นาย ก.ครุ่นคิดกับเงินที่เสียเท่ากัน แต่เห็นสภาพที่นั่งในรูปแล้ว หดหู่ใจ จึงสอบถามว่า "แล้วเบาะเดียวมีไหม" พนักงานสบายใจแจ้งว่า "มีค่ะ เป็นรถ ม1ก ดังรูปซ้ายมือ" นาย ก. ถาม "ราคาเท่าไหร่" พนักงานฯ ตอบว่า "xxxค่ะ" นายก. จึงแย้งไปว่า "อ้าว เบาะก็เหมือนกัน ราคาแพงกว่าอีก" นาย ก.ขึงขังทำท่าทีไม่พอใจ แต่ฉุกคิดว่าขามาคนขับเป็นเช่นไร ตอนขึ้นกับตอนลงคนขับก็หน้าเดิม แปลว่าไม่ได้เปลี่ยนคนขับงั้นหรือ นาย ก. นึกถึงครอบครัวที่ต้องรีบกลับไป จึงแจ้งพนักงานขายตั๋วสบายใจแอร์ ขอที่นั่ง ป.1 ไปเชียงใหม่ 1 ที่"

จากนั้นนาย ก.จึงเดินไปขึ้นรถ เห็นการบริการที่แตกต่าง ถึงแม้ว่าได้นั่งข้างๆ กับคนที่เป็นใครไม่รู้มานั่งข้างๆ ด้วย แต่พอรถออก นาย ก. เพลียจึงหลับโดยสนิท ตื่นขึ้นมาก็คิดได้ว่า "คนขับรถก็ดี พนักงานก็อัธยาศัยดี ช่างแตกต่างกับขามาโดยสิ้นเชิง พอถึงปลายทาง นาย ก. บอกได้คำเดียวว่า วันหน้าจะกลับมาใช้บริการสบายใจทัวร์นี้อีกแน่นอน


จบละครับ อิอิ ลองมานึกเหตุการณ์นี้เล่นๆ ว่า รถเบาะเดี่ยว ถึงแม้ว่าสภาพที่นั่งดีจริงๆ แต่ถ้าบริการไม่ได้เรื่อง เป็นคุณจะเอาชีวิตไปเสี่ยงกับเหตุการณ์นี้หรือไม่ บางทีการเชิญชวนลูกค้าโดยออกหน้าไป ลูกค้าจะคิดในทางกลับว่า ของเค้าดีจะออกมาเรียกหน้าช่องจะบังคับให้ซื้อตั๋วทำ ไม ของดีจริงไม่ต้องถึงขนาดนั้นก็ได้ เหตุการณืนี้สอนให้รู้อะไรหลายๆ อย่าง และอาจจะเป็นจริงกับบางบริษัท น่าจะไปปรับปรุงได้นะครับ จะได้ทั้งของดีถูกใจผู้บริโภค เพราะการลงทุนทำรถโดยสารประจำทางนั้นสูง นอกจากค่าน้ำมัน และค่าเบี้ยเลี้ยงพนักงานที่ต้องดูแลให้ดี มีความเสมอภาคกันระหว่างผู้บริโภคกับผู้ประกอบการ และโดยเฉพาะเพื่อนร่วมทางเดียวกันเด้อ

[neenow2]

กระทู้ต้นฉบับโดยคุณ dorgchant

ถ้าผู้ประกอบการดีจริง ต่อให้จัดที่นั่งตามมาตรฐานเป๊ะๆเค้าก็นั่งคับ
ลองไปดูนครชัยแอร์สิัคับ ว่าทำไมเจ้านี้เค้าถึงทำได้?

ผมว่าน่าจะเอาเวลาไปเล่นงาน พวกจัดที่นั่งเกินมากกว่านะ
พวกสายตะวันออกเยอะมาก ทั้งที่นั่งเกิน ห้องน้ำล๊อก ทุเรศคับ

เห็นด้วยเลยครับ

รถ กรุงเทพ-แหลมฉบัง นี่เลย บริการไม่ดี สภาพรถก้อแย่

ทำใจใช้ เพราะว่าสายนี้ ได้สัมประทานบริษัทเดียว

[chiangrai]

กระทู้ต้นฉบับโดยคุณ thaisiam

ผมมองเห็นใจต่อผู้ประกอบการนะครับ ถ้ามองในแง่ผู้บริโภคก็ถือว่าดีทีเดียว ว่ากันไปตามเนื้อผ้าครับ ขออนุญาตลองยกความแตกต่างนะครับ ถึงแม้ว่าเชิดชัยทัวร์ เมื่อเทียบกับนครชัยแอร์ คนละระดับเลยครับ สมมุติว่ามีผู้โดยสารที่มีพฤติกรรมการซื้อต่างกันกล่ าวคือ ถ้าใครเดินทางประจำหรือกับพวกที่ยังไงก็ได้ไม่เน้นบร ิการ เวลาเข้าไปใช้บริการ ผมสมมุติเหตุการณ์หนึ่งเลยครับว่า

นาย ก. จะเดินทางจากเชียงใหม่ไปขึ้นรถที่อาเขต ซึ่งพอเข้าไปเจอพนักงานขายตั๋วบริษัทเชิงชายทัวร์ (นามสมมุติ อิอิ) กุลีกุจอเรียกดึงแขนไปแนะนำว่า พี่ไปกรุงเทพฯ หรือคะ นาย ก.ตอบว่า "ใช่" พร้อมกับถามเที่ยวรถ พนักงานเชิงชายทัวร์รีบเกริ่นบอกว่า "รถเราเป็นรถเบาะเดี่ยว 32 ที่นั่ง ราคา ป.1 ค่ะ" เผอิญนาย ก. ไปเห็นอีกบริษัททัวร์ชื่อ "สบายใจแอร์" (นามสสมุติ เช่นกัน) นาย ก. จึงยืนคิดแล้วเดินไปที่ช่องขายตั๋วสบายใจแอร์ พร้อมทั้งถามเที่ยวรถและราคา และดูรูปรถประกอบการตัดสินใจ นาย ก. คิดว่าไม่ค่อยได้เดินทางจึงไม่รู้ว่ารถทั้ง 2 บริษัทนี้แตกต่างอย่างไร แล้วขณะมัวลังเลพนักงานเชิงชายทัวร์จึงรบเร้าว่า "พี่คะ รถเราเป็นเบาะเดี่ยว พี่มาคนเดียวนั่งคนเดียว เบาะกว้าง และเน้นคำว่า 32 ที่นั่ง นาย ก. เกรงใจและอายเพื่อนร่วมทางที่นั่งรอรถในชานชลาอยู่ จึงตัดสินใจ นึกในใจว่า "อย่างไรก็ได้ ขอใหนั่งสบายๆ แล้วกัน" พร้อมเสียงแว่วในสมองว่า "เบาะเดี่ยวๆ มาคนเดียว เบาะเดี่ยวๆ" นาย ก. จึงบอกพนักงานขายตั๋วเชิงชายทัวร์อย่างเสียไม่ได้ว่า "งั้นผมขอเบาะเดี่ยว 1 ที่ครับ" พนักงานจึงได้จัดที่นั่งเขียนตั๋วส่งให้นาย ก. จากนั้นก็เดินทางขึ้นบนรถทันที พอเห็นสภาพที่นั่งก็รู้สึกถูกใจ และที่นั่งเป็นเบาะเดี่ยวจริง แถมที่นั่งกว้างถูกใจนาย ก. มากเพราะตัวใหญ่เข้ากับความกว้างของเบาะพอดี

ระหว่างครึ่งหลับครึ่งตื่น นาย ก.สังเกตุได้ว่าคนขับรถเชิงชายทัวร์ ขับส่ายไปมาจากความเร็วสูงที่แซงบนทางลาดชัน ประกอบกับความน่ากลัวที่ส่วนใหญ่ นาย ก.ไม่ค่อยได้เดินทาง เพราะส่วนใหญ่นำรถส่วนตัวไปเอง แถมพนักงานต้อนรับแจกของก็ลงไปคุยกับคนขับ เปิดเพลงเสียงดัง และยังปิดไฟ ไม่เปิดหนังให้ผู้โดยสารดูเลย นอกจากแจกของเล็กน้องพอเป็นพิธี พอจะหลับรถก็เบรค ความกลัวเริ่มเข้ามาแทนที่ จากนั้นพอจะหลับอีกก็เปิดไฟ มีผู้โดยสารขึ้นลงระหว่างทาง ปรากฏว่าคืนนั้นแทบไม่ได้หลับสบายเหมือนรถคันอื่น แต่ได้สังเกตุตอนลงเห็นบริษัทสบายใจแอร์มาจอดเทียบข้ าง เห็นพนักงานต้อนรับยกมือไหว้ นาย ก. จึงขบคิดไว้ในใจว่า ขากลับหลังเสร็จธุระ จะลองกลับบริษัทสบายใจแอร์นี้ดูบ้าง

พอถึงวันที่เดินทางกลับ นาย ก. เริ่มมีประสบการณ์การเดินทางรถทัวร์ครั้งแรกกับขามา ได้เข้ามาที่หมอชิตใหม่ ก็พบกับพนักงานทัวร์ต่างๆ เรียกลูกค้าอย่างเซ็งแซ่ หนึ่งในนั้นเห็นมี บ.เชิงชายทัวร์อยู่ด้วย ในใจคิดแล้วว่าวันนี้จะไม่ยอมเชื่อใครง่ายๆ อีกแล้ว นึกในใจหาช่องสบายใจแอร์อยู่ตรงไหน ทำไมไม่เห็นแหกปากตะเบ็งเรียกลูกค้าบ้างเลย ปรากฏสายตาพลันไปเห็นช่องชายตั๋วสบายใจ จึงเดินเข้าไปสอบถาม พนักงานสบตาพร้อมทักทายว่า "สวัสดีค่ะ เดินทางทางไปไหนคะ" นาย ก.จึงตอบ แต่ที่นี้เนื่องจากรู้หน้าไม่ไว้ใจ จึงพยายามสอบถามว่าเป็นรถอะไร ราคากี่บาท พอทราบว่าเป็นรถ ป.1 ราคราเท่ากับขามา พร้อมทั้งเห็นรูปรถจึงทักว่า "น้อง ราคาทำไมแพงจัง ขามาพี่นั่งรถเบาะเดี่ยว 32 ที่นั่งมา แล้วในรูปคือคันที่พี่นั่งใช่ป่าวครับ พนักงานสบายใจแจ้ง นาย ก.ว่า "รถเราเป็นรถมาตราฐาน ราคาจึงเป้นมาตราฐานตามขนส่งกำหนดให้ค่ะ" นาย ก.ครุ่นคิดกับเงินที่เสียเท่ากัน แต่เห็นสภาพที่นั่งในรูปแล้ว หดหู่ใจ จึงสอบถามว่า "แล้วเบาะเดียวมีไหม" พนักงานสบายใจแจ้งว่า "มีค่ะ เป็นรถ ม1ก ดังรูปซ้ายมือ" นาย ก. ถาม "ราคาเท่าไหร่" พนักงานฯ ตอบว่า "xxxค่ะ" นายก. จึงแย้งไปว่า "อ้าว เบาะก็เหมือนกัน ราคาแพงกว่าอีก" นาย ก.ขึงขังทำท่าทีไม่พอใจ แต่ฉุกคิดว่าขามาคนขับเป็นเช่นไร ตอนขึ้นกับตอนลงคนขับก็หน้าเดิม แปลว่าไม่ได้เปลี่ยนคนขับงั้นหรือ นาย ก. นึกถึงครอบครัวที่ต้องรีบกลับไป จึงแจ้งพนักงานขายตั๋วสบายใจแอร์ ขอที่นั่ง ป.1 ไปเชียงใหม่ 1 ที่"

จากนั้นนาย ก.จึงเดินไปขึ้นรถ เห็นการบริการที่แตกต่าง ถึงแม้ว่าได้นั่งข้างๆ กับคนที่เป็นใครไม่รู้มานั่งข้างๆ ด้วย แต่พอรถออก นาย ก. เพลียจึงหลับโดยสนิท ตื่นขึ้นมาก็คิดได้ว่า "คนขับรถก็ดี พนักงานก็อัธยาศัยดี ช่างแตกต่างกับขามาโดยสิ้นเชิง พอถึงปลายทาง นาย ก. บอกได้คำเดียวว่า วันหน้าจะกลับมาใช้บริการสบายใจทัวร์นี้อีกแน่นอน


จบละครับ อิอิ ลองมานึกเหตุการณ์นี้เล่นๆ ว่า รถเบาะเดี่ยว ถึงแม้ว่าสภาพที่นั่งดีจริงๆ แต่ถ้าบริการไม่ได้เรื่อง เป็นคุณจะเอาชีวิตไปเสี่ยงกับเหตุการณ์นี้หรือไม่ บางทีการเชิญชวนลูกค้าโดยออกหน้าไป ลูกค้าจะคิดในทางกลับว่า ของเค้าดีจะออกมาเรียกหน้าช่องจะบังคับให้ซื้อตั๋วทำ ไม ของดีจริงไม่ต้องถึงขนาดนั้นก็ได้ เหตุการณืนี้สอนให้รู้อะไรหลายๆ อย่าง และอาจจะเป็นจริงกับบางบริษัท น่าจะไปปรับปรุงได้นะครับ จะได้ทั้งของดีถูกใจผู้บริโภค เพราะการลงทุนทำรถโดยสารประจำทางนั้นสูง นอกจากค่าน้ำมัน และค่าเบี้ยเลี้ยงพนักงานที่ต้องดูแลให้ดี มีความเสมอภาคกันระหว่างผู้บริโภคกับผู้ประกอบการ และโดยเฉพาะเพื่อนร่วมทางเดียวกันเด้อ

ถูกต้องเลยครบ

[ubusme]

อิอิ ถ้าเป็นผมหรอ จากประสบการณ์ของตัวเอง และคนอื่นๆ

เบาะเดี่ยว 32 ที่นั่ง ----> ราคา ป.1 ---> กว้างจริง ---> เอนน้อยเท่า ป.1 40ที่นั่ง -----> เบาะแข็งๆ ปวดหลัง ต้องขยับตัวตลอด หลับๆตื่นๆ---> ไม่เอาดีกว่า

เบาะเดี่ยว 24 ที่นั่ง ----> ราคา ป.1 ---> กว้างจริง ---> เอนเยอะ -----> เบาะแข็ง ปวดหลัง ต้องขยับตัวตลอด ตื่นไม่บ่อย---> เดี๋ยวเดินมาดูอีกที

เบาะเดี่ยว 24 ที่นั่ง ----> ราคา ป.1 ---> กว้างจริง ---> เอนโคตะระเยอะ -----> เบาะนุ่ม นวดสบาย หลับสบาย---> เอามันนี่ล่ะ๊ว๊าา

เบาะคู่ 32 ที่นั่ง ------> ราคา ป.1----> กว้างจริง ---> เอนเยอะ -----> เบาะแข็ง ปวดหลัง ต้องขยับตัวตลอด ตื่นไม่บ่อย---> เดี๋ยวเดินมาดูอีกที

เบาะคู่ 32 ที่นั่ง ------> ราคา ป.1----> กว้างจริง ---> เอนโคตะระเยอะ -----> เบาะนุ่ม หลับยาว ---> เอามันนี่ล่ะ

จะเห็นว่า ผู้บริการ เมื่อโดนคู่แข่งมาสร้างความเหมือน เค้าก็จะพยายามหากลยุทธ์ เพื่อสร้างความแตกต่างให้หนีคู่แข่งเสมอ บนพื้นฐานเดิมเดียวกัน ...

[numtafa_s]

รถ ม.1ข จัดเบาะนั่งได้ไม่เกิน 45 ที่นั่ง ถ้า ทางบริษัทเดินรถ จะจัดที่นั่งให้ต่ำกว่าก็คงทำได้ อาจจะ30,32,36,38,40,44,45 ที่นั่งก็สามารถทำได้ครับ แต่ราคาจะปรับขึ้นเท่ากับรถ ม.1พ ไม่ได้ก็เท่านั้นเอง ราคาเค้าจะกำหนดไว้ตามมาตรฐานของรถที่ขอจดทะเบียนเอา ไว้ นี่เท่ากับว่า ทางบริษัทเดินรถที่ลดจำนวนเบาะลงมาก็เท่ากับว่าคืนกำ ไรให้ผู้โดยสารและแข่งขันกันในเชิงการตลาดนะครับ
เช่น รุ่งประเสริฐทัวร์ จัดวางเบาะนั่งไว้ที่ 30 ที่นั่ง แต่เก็บค่าโดยสารไว้เท่ากับรถป.1 เพราะจดทะเบียนรถไว้ที่มาตรฐาน ป.1 เอาไว้ สมบัติทัวร์ บางคันเบาะนั่ง ป.1จะมีที่นั่งแค่ 36 - 38 ที่นั่ง ราคาก็เก็บเท่าเดิมคือ มาตรฐาน ป.1 รถชั้นครึ่งอย่าง วินทัวร์จัดเบาะนั่งถึง 44-45 ที่นั่งเก็บค่าโดยสารราคาปกติคือตามมาตรฐานรถป.1 แต่จำนวนเบาะมีถึง 44 - 45 ที่นั่ง แต่ผู้โดยสารก็ยังนิยมใช้บริการอยู่ ตอนนี้เท่ากับเป็นการแข่งขันในเชิงการตลาดแล้วครับ ใครดีใครได้(ได้ใจผู้โดยสาร) แต่ที่แน่ๆก็คือ
1.เรื่องการบริการ
2.สภาพรถ
3.ความสะดวกสบาย
:emo_toon07:

[panorama747]

อ่านความเห็น จขกท แล้วงงนิดหน่อย ไม่มีที่ไหนในโลกหรอกครับที่จะมีบทลงโทษ อะไรก็ตามที่บริการเหนือมาตรฐาน ไม่ว่าจะมองในมุมมองไหนก็ไม่สามารถตำหนิการบริการที่ เหนือมาตรฐานได้ แม้จะมองในแง่ของผู้ประกอบการก็ตาม

ผู้ประกอบการเองจะต้องทำใจ เพราะนี้คือโลกของการค้าเสรี ที่จะต้องมีการแข่งขัน บางบริษัทลงทุนใช้รถดีๆเบาะใหญ่ๆ แต่บางบริษัททุ่มทุนในการพัฒนาระบบบริการและการจัดกา รโดยยังเก็บค่าโดยสารตามมาตรฐาน บริษัทที่ยังไม่มีจุดแข็งเลยสักด้านก็ต้องครุ่นคิดไป หาวิธีการที่จะสามารถแข่งขันในตลาดได้ การที่ออกมาตำหนิคู่แข่งที่ลงทุนหรือพัฒนาไปมากกว่าเ ป็นวิธีการของ Loser

สำหรับความเห็นเรื่องนาย ก ที่เจอรถแบบนั้นคงซวยมากจริงๆ เพราะคงมีรถหรือบริการที่เป็นแบบนั้นน้อย แต่ส่วนใหญ่เขาก็อยู่ในเกณฑ์มาตรฐานกันทั้งนั้น

ในปัจจุบัน ผมยังไม่เห็นมีบริษัทไหนที่สมบูรณ์แบบในทุกด้าน บางบริษัทใช้รถดีเบาะใหญ่แบบรถ 24 ที่นั่ง แถมนวดไฟฟ้าด้วยเก็บค่าโดยสารเท่ารถ 40 ที่นั่ง แต่การบริการก็ยังสู้หลายๆเจ้าไม่ได้ บางบริษัทใช้รถดีเบาะดีแบบรถ 32 ที่นั่ง ช่องว่างระหว่างเบาะมาก เก็บค่าโดยสารเท่ารถ 40 ที่นั่ง การบริการอยู่ในระดับปานกลาง บางบริษัทบริการดีมีมาตรฐานสูงและเก็บค่าโดยสารตามมา ตรฐานรถ(เบาะ) แต่ทั้งหมดก็สามารถแข่งขันกันได้อย่างสูสี เพราะเขามีผู้โดยสารเฉพาะกลุ่มของเขาที่สนใจและติดใจ ในจุดเด่นที่เขามี

ผู้ประกอบการ 99% รวยกว่าเราๆเหล่าผู้โดยสารครับ ไม่ต้องไปห่วงเขามาก การที่เขากระจายความรวยมาให้เราผ่านการบริการที่เหนื อมาตรฐานนั้น ถือซะว่าเขาได้ทำบุญครับ เมื่อเขาทำดีก็ต้องอนุโมทนาครับ

[Phong]

เห็นด้วยกับทุกความเห็นครับ

เถ้าแก่เขาจัดเบาะอย่างนั้น เป็นการตัดสินใจของเถ้าแก่เอง ถ้าคิดว่ามันดี เขาก็ทำ ถ้าเจ๊ง เขานั่นแหละเจ๊ง

ส่วนคนที่ได้รับประโยชน์ก็คือผู้โดยสารเอง เรามีแต่ได้ต่างหาก

หากจะมองว่าเป็นการทำที่ผิดแผก แปลกไปจากคนอื่น มองว่าเป็นช่องโหว่ มันก็ถูกครับ

แต่ถ้ามาย้อนมองดู การทำอย่างนี้ ไม่ได้ทำให้การเดินทางของผู้โดยสารมีความไม่สะดวกเลย

มิหนำซ้ำ กลับทำให้คนนิยมนั่งรถทัวร์มากขึ้น การแข่งขันรถทัวร์ในสายนั้นๆ มีการแข่งขันมากขึ้น

มันไม่มีอะไรที่สมบูรณ์แบบไปเสียทุกอย่างบนโลกใบนี้ค รับ เพียงแต่เราเฟ้นหาในสิ่งที่เราคิดว่า "ดีที่สุด" ก็พอแล้วครับ

[rapipat]

ผมว่าเป็นกำไรของผู้โดยสารครับ