รีวิวอันมั่วๆ ของการเดินทางไปกรุงเทพฯแบบอ้อม

[shi dong yi]

ยาวเลยครับพี่น้องหลับมาถึงแม่สอดเลยคราวนี้ นั่งๆสักพักเพื่อนก็โทรมา(คำพูดอาจไม่สุภาพน่ะครับ)

เพื่อน: มรึงอยู่ไหนนิ
ผม: อยุ่ไหนก็ได้เรื่องของกรู ยุ่งไรด้วย
เพื่อน: สาดดดดดดดดดดดดดดด
ผม: มีไรโทรมาหากรุแต่เช้า
เพื่อน: กรุจะบอกว่าวันนี้ทีเรียนว่ะ
ผม: มรึงมาบอกไรกรูตอนนี้
เพื่อน: กร๊ากๆๆๆ มรึงโง่เองที่โดนกรุหลอก
ผม: ไหนมรึงบอกว่าข่าวมรึงกรอง
เพื่อน: เออ...น่ามีเรียนแต่เอนเราไม่ไปกันสักคนเลย
ผม: แน่ใจ
เพื่อน: อืม...ว่าแต่ตอนนี้มรึงอยู่ไหน
ผม: ไม่บอก เรื่องของกรู ยุ่งไรด้วย
เพื่อน: สาดดดดดดดดดดดดดดด ว่าแต่อย่าลืมของฝากล่ะกาน
ผม: เออ

หลังจากนั้นก็นั่งรอรถต่อไปเพื่อที่จะเข้ากรุงเทพฯ เลยไดถ่ายเจ้าเมล์เขียวเชียงใหม่แต่ว่าเหลืองมาเชียว