เด็กพิการรุนแรงจังหวัดลพบุรี

[UN65]

สืบเนื่องจากเมื่อวันสังสรรค์มิ้ตติ้ง/ประชุม STAFF รถทัวร์ไทยที่ปางปะกง โดยทีมงานสายแข็งตะวันออก เมื่อวันที่ 28 สิงหาคม 2553 ที่ผ่านมา ท่านประธานได้เสนอเรื่องการทำบุญครบรอบ 3 ปี รถทัวร์ไทย โดยเสนอความประสงค์ที่จะมาทำบุญที่ลพบุรี ผมก็ได้เสนอเป็นการทำบุญกับเด็กพิการรุนแรงตามบ้าน และวันนี้ผมก็ขอนำเสนอรายละเอียดเพื่อทุกท่านได้พิจา รณา ดังนี้

1. บ้านของเด็กชายภารดร เมืองแก้ว ต.ป่าตาล อ.เมือง จ.ลพบุรี

[UN65]

เด็กชายภารดร เมืองแก้ว ต.ป่าตาล อ.เมือง จ.ลพบุรี

- ประเภทความพิการ พิการซ้อน ตาบอด+อัมพาต ไม่สามารถช่วยเหลือตนเองได้เลย พ่อ-แม่ นำมาจ้างคนเลี้ยงไว้ แล้วหนีไปตั้งแต่เด็ก ปล่อยให้คนที่รับจ้างเลี้ยงดูแลมาตั้งแต่เด็กจนถึงปั จจุบัน

- สภาพบ้านตามที่เห็น ยากจน นานๆจะมีหน่วยงานราชการมาช่วยเหลือ

- ความต้องการของเด็ก
1. อุปกรณ์ทำแผล แอลกอฮอล์ ผ้าพันแผลกดทับ ผ้าอ้อมเด็กอายุ 10 ปี
2. อาหารการกิน ข้าวสารอาหารแห้ง
3. อุปกรณ์เครื่องใช้ไฟฟ้า เช่น พัดลม หม้อหุงข้าว และอื่นๆ
4. เสื้อผ้า เครื่องอาบน้ำ สบู่ ยาสระผม ผงซักฟอก และอื่นๆ
5. เงินตามศรัทธา

[UN65]

สภาพโดยรอบบ้าน ชั้นล่างจะเป็นชั้นที่น้องภารดร เมืองแก้ว ใช้เป็นที่นอน/ที่กิน โดยมียายที่ดูแลมาโดยตลอดถึงแม้ไม่ใช่ลูกหลานในสายเล ือดของตนเอง

[UN65]

2. สภาพบ้านของเด็กชายธนุ ปลื้มจิต (น้องโจ) ต.โคกตูม อ.เมือง จ.ลพบุรี

[UN65]

เด็กชายธนุ ปลื้มจิต (น้องโจ) พิการร่างกาย ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ แขนขาอ่อนแรง ลุกนุ่งเองไม่ได้ ทานอาหารเองไม่ได้ ทางบ้านยากจน พ่อ-แม่ต้องออกไปรับจ้างทุกวัน ให้น้องโจนอนอยู่บ้านกับตา-ยาย ซึ่งแก่มากแล้ว ไม่สามารถอุ้มพาน้องโจไปขับถ่ายได้ เพียงแต่มาป้อนข้าว-น้ำเป็นเวลา ตอนเย็นพ่อ-แม่ถึงกลับมาดูแล

[UN65]

น้องโจ เป็นเด็กพิการ จะเรียกได้ว่าคนเก่งหัวใจแกร่งก็ได้นะครับ มีอยู่วันหนึ่ง พ่อ-แม่ ของน้องโจไปทำงาน แล้วให้น้องโจนอนที่ซุ้ม (ดังรูปด้านล่าง) แล้วฝนตกมาแบบไม่ทันตั้งตัว คุณตาก็รีบวิ่งมาจะอุ้มน้องโจเข้าบ้าน แต่ตาอุ้มไม่ไหว คำพูดของน้องโจที่พูดกับตาของเขาคือ " ตาไม่ต้องอุ้มผมหรอก มันหนัก ตาลากผมก็ได้ " ผมได้ยินตาเล่าให้ผมฟังแทบทุกครั้งที่ผมไปสอนหนังสือ น้องโจ ประทับใจครับ