วันที่ 8 พฤษภาคม 2553 เวลาประมาณ 08.30 ขึ้นจากขากลับกรุงเทพฯไปโคราช ตรงข้ามฟิวเจอร์ปาร์ครังสิต รถราชสีมาทัวร์ ป2 สาย21 เบอร์ 53 เจอมากับตัวและครอบครัว ตอนเราขึ้นก็บอกขึ้นได้แทบจะประคองขึ้นเป็นเทวดาเลย เราลงบ้านปางอโศก แต่เราก็ยังอุตส่าห์ตีตั๋วลงฟาร์มโชคชัยที่ไกลกว่าปร ะมาณ 5 กิโลด้วยความที่เรากลัวว่าเค้าจะว่าเราก็ตีตั๋วให้ไก ลกว่าบ้านไว้ แล้วพอใกล้ถึงบ้านค่อยบอกพี่คนขับเค้าอีกทีเพราะเราก ็ทำอย่างนี้ตลอด และพี่ขนขับเค้าก็ไม่ค่อยว่าอะไรเพราะแถวบ้านเรามันก ็เปลี่ยว ๆ ถ้าจอดเลยก็ไม่มีรถกลับบ้าน บางทีต้องเดินกับหลายกิโล แต่คราวนี้สิไม่รู้ว่าคนขับรถคนนี้เค้ามีปัญหาอะไรก่ อนถึงบ้านเราประมาณ 4 กิโลเมตรเราก็รีบเดินจากหลังรถมาบอกพี่เค้าเลยนะแล้ว เราก็พูดมีหางเสียงทุกคำเพราะไม่เคยจะพูดห้วน ๆ กับใครบอกพี่ค่ะช่วยจอด "ยูเทริ์นหน้าให้หน่อยค่ะ อ๋อยังไม่ถึงค่ะ"แต่พี่เค้ากับเริ่มว่าด้วยเสียงห้วน ๆ ตีตั๋วลงตรงไหนก็ลงตรงนั้น รถเค้าทำเวลาไม่จอดให้หรอก แล้วก็บ่นออกมาดัง ๆ ให้ได้ยินทั้งคันว่าเราไม่รู้เรื่องรถที่ไหนเค้าจอดร ายทาง อ้าว..แล้วเราไปสร้างปัญหาชีวิตให้พี่เค้าตอนไหน ก็ที่พี่จอดรับรายทางที่ไม่มีตั๋วนั่นเหรอค่ะทำเวลาร ายได้ดีกว่าค่าจ้างบริษัทอีกล่ะมั้งที่เราทำได้แค่คิ ดกันไม่กล้าพูด เชื่อไหมค่ะสิ่งที่เค้าทำคือรถที่วิ่งอยู่แค่เลนท์สอ งต่อจากเลนท์มอไซด์ ถ้าเค้าตีไฟเลี้ยวแล้วจอดให้มันก็คือเหมือนคนอื่นเค้ าทำกันให้ผู้โดยสาร แต่พี่คนนี้เค้าเก่งไง "เหมือนว่ากูไม่จอดให้มึงจะทำไมกูได้" ค่ะทำอะไรไม่ได้พี่เค้าเปลี่ยนเลนท์รถไปวิ่งซ้ายสุดก ระทั่งว่าไม่ค่อยมีรถหรอกเค้าให้เราไปลงฟาร์มโชคชัย เชื่อใหมค่ะผู้โดยสารที่ไม่คิดจะลงป้ายนี้ประมาณ 3 คนตัดสินใจลงป้ายเดียวกับเราเพราะกลัวถ้าลงป้ายหน้าเ ขาจะไม่จอดให้ ตอนนี้เราไม่ทราบว่าเราผิดอะไร เราไม่ได้ไปพูดว่าเค้าสักคำแต่เค้ากับพูดจาเสียงดังแ ละแสดงสีหน้าที่ไม่พอใจให้เราได้อายผู้โดยสาร แต่เราไม่อายหรอกค่ะเพราะสายตาผู้โดยสารที่เห็นคงจะม ีความไม่พอใจน้อยไปกว่าเรา เราจ่ายค่าโดยสาร แต่สิ่งที่เราต้องทำคือต้องขึ้นรถมาเพื่อตามใจคนขับ ทำยังได้ล่ะก็เราต้องอาศัยเค้านี่น่าหากไม่มีผู้โดยส ารก็คงไม่สำคัญเท่ากับไม่มีคนขับ..สรุปฉัน แม่ และน้องสาวต้องหารถเช่ากลับบ้านอีก300บาทซึ่งพอ ๆ กับค่าโดยสารขามา ไม่น่าเชื่อผู้หญิงทั้งสามคน และคนแก่ด้วยพี่เค้ายังทำเราได้เราทั้งเหนื่อย ทั้งร้อน และอดนอนจากไปธุระมามาเจออย่างนี้คงจำไปจนตาย ขอบคุณในความเป็นคนเห็นแก่ตัวของคุณที่ได้ทำลายความร ู้สึกทุกคน