[cr] U Thai Trip 23ชั่วโมงแห่งความสุขที่ อุทัยธานี
 

" จะไปอุทัยเหรอ อุทัยมีอะไรอ่ะ มีที่เที่ยวด้วยเหรอ "
" อุทัยเหรอ โห เมืองท่องเที่ยวอันดับต้นๆของประเทศเลยนะ เิ_ิง ฮ่าๆๆ "

คำพูดประชดประชัน ถากถาง เหล่านี้มาจากเพื่อนๆผม ที่ทราบว่า ผมจะไปเที่ยวอุทัยธานีในอีกไม่กี่วันข้างหน้า
ตอนแรกมันทำให้ผมหวั่นๆใจอยู่ว่าจะไปดีมั้ยน๊า จะมีอะไรให้เที่ยวหรือปล่าว เลยลองใช้ Smart Search หาข้อมูลในห้องบลูดู
ก็พบว่าเป็นจังหวัดเล็ก ผู้คนมีวิถีชีวิตที่เรียบง่าย และมีสถานที่ท่องเที่ยวมากมาย
แต่ส่วนใหญ่อยูในต่างอำเภอ เลยคิดว่า เอาไงดีหว่า รถส่วนตัวเราก็ไม่มี จะไปดีมั้ย

แต่ผมก็ตัดสินใจมาเยือน

และแล้ว ผมก็ได้ทราบว่า ผมจะเสียใจมากถ้าผมไม่ได้มาเยือนจังหวัดแห่งนี้ . .


Thanks: ฝากรูป

เช้าวันเสาร์ (เมื่อ 3 อาทิตย์ที่แล้ว อิอิ รู้หมดว่าเป็นของดอง) หลังจากเลิกงานแล้วก็รีบบึ่งกลับบ้าน มาอาบน้ำ และแพคกระเป๋าเดินทางไปสถานีขนส่งหมอชิต2 กับเพื่อนร่วมทริปอีก 1 คน
ผมเลือกเดินทางไปกับ รถโดยสารของบริษัท ขนส่งจำกัด หรือ บขส. นั่นเอง
ไปกับรถสาย กรุงเทพ - คลองลาน ค่าโดยสาร รถปรับอากาศชั้น1 ราคา 212 บาท
ซึ่งแพงกว่ารถของบริษัทเอกชน เพราะ ผมต้องเสียค่าโดยสารไปลงที่อำเภอ ลาดยาว
เพราะอะไรถึงยอมเสียมากกว่าเหรอครับ เพราะ แลกกับสภาพรถและบริการที่ดีกว่ามากครับ
ใช้เวลาประมาณ 3 ชั่วโมง ก็มาถึงอ.อินทร์บุรีครับ แวะทานข้าวก่อน 30 นาทีครับ ใช้ตั๋วแลกกับข้าวได้ครับ
** ตรงจุดแวะพักจุดนี้ ถ้าใครเป็นคอกาแก แนะนำกาแฟสดครับตรงที่ติดกับร้านขายไอติมครับ รสชาดดีครับ
ราคาไม่แพงด้วย คนที่ทำกาแฟเค้าละเมียดละไมในการทำมากครับ
หลังจากนั้นอีกประมาณ 40 นาทีก็เดินทางมาถึงตัวเมือง อุทัยธานีครับ รถจะไม่เข้าสถานีขนส่งนะครับ
แต่จะจอดส่งเราที่หน้า โรงแรมห้วยขาแข้งครับ ซึ่งเดินไปอีกนิดเดียวก็จะถึงสถานีขนส่งแล้ว

พอลงจากรถก็เดินไปหารถสองแถวเข้าไปในตัวเมืองครับ เพราะเล็งไว้ว่า จะไปพักที่ โรงแรม พิบูลย์สุข

แต่พอเดินเข้าไปถึงสถานีขนส่งส่ง เพื่อนร่วมทริป ซึ่งผมขอเรียกว่า ดช.แฮรี่ นะครับ
ดช.แฮรี่เห็นรถ สกายแลปจอดเรียงอยู่ เลยพุดกับผมว่า อยากถ่ายรูปกับสกายแลปอ่ะ
พอพี่พี่เค้าได้ยินเค้าก็รีบ จูงรถออกมาให้ถ่าย แถมยังจัดท่าทางให้เรียบร้อย หามุมให้อีกต่างหาก ใจดีมากๆครับ


Thanks: ฝากรูป

หลังจากถ่ายรูปเสร็จก็ให้พี่เค้ามาส่งที่โรงแรมเลยคร ับ ในราคา 30 บาท
ถึงแล้วครับ โรงแรมพิบูลย์สุข


Thanks: ฝากรูป


โรงแรมพิบูลย์สุข เป็นโรงแรมเล็ก อยู่ใกล้ตลาดและสถานที่ท่องเที่ยวในตัวเมืองหลายๆแห่ งครับ
เหมาะสำหรับนักท่องเที่ยวเที่ยวที่ไม่มีรถส่วนตัวอย่ างผมครับ
ราคาน่ารัก ห้องสะอาด แต่สภาพก็เก่าตามกาลเวลา แต่ไม่มีกลิ่นอับครับ
ผมได้ห้องหมายเลข 207 ห้องแอร์ + ทีวี ไม่มีตู้เย็นนะครับ


Thanks: ฝากรูป

เตียง TWIN ราคา 370 บาท เตียง Double 400 บาทครับผม ห้องนี้ 370 ครับ
มีตู้เสื้อผ้าไม้ที่คลาสสิคและเรโทรสุดๆครับ


Thanks: ฝากรูป




ทีวี และ มุมโซฟาครับ ขออภัยที่รกไปนิดครับ เดินทางกันมาเหนื่อยมากมาย เมือ่คืนก็ไม่ได้นอนกันทั้งสองคน T-T ชีวิตมนุษย์กลางคืน ช่างน่าเศร้าจริงๆ


Thanks: ฝากรูป

ห้องน้ำครับ ดูเก่าไปนิด แต่สะอาด น้ำไหลแรงชุ่มฉ่ำกันไป


Thanks: ฝากรูป

กันสาดตรงรัเบียงห้องสวยดีครับ เลยขอสักนิด อิอิ


Thanks: ฝากรูป

เก็บข้าวของ อาบน้ำเสร็จก็ออดเที่ยวกันเลยครับ
เวลามีน้อย ใช้สอยอย่างประหยัด

ลำน้ำสะแกกรัง ไหลผ่านตัวจังหวัดอุทัยธานี มีเรื่องเล่าต่อกันมาว่า ในสมัยก่อน เมื่อพ่อค้าล่องเรือผ่านมา จะรู้ได้ว่าถึงบ้านสะแกกรังแล้ว โดยเฉพาะในเดือนยี่ถึงเดือนสามจะสังเกตได้ชัดเจน ต้นสะแกจะออกดอกเล็ก ๆ ช่อยาวสีเขียวอมเหลืองห้อยลงมาริมน้ำ บริเวณสองฝั่งแม่น้ำจะมีเรือนแพอยู่เรียงราย ฝั่งแม่น้ำด้านตะวันตกมีอาคารบ้านเรือนอยู่หนาแน่น เป็นตลาดใหญ่ของที่มาขายที่ตลาดนั้น ทั้งข้าวสารซึ่งวางขายอยู่ในกระบุง อาหารคาวหวาน ส่วนใหญ่ชาวบ้านจะปลูกเองทำเอง และนำมาขาย ส่วนฝั่งแม่น้ำด้านตะวันออกเป็นเกาะเทโพ มีสวนผลไม้ และป่าไผ่ตามธรรมชาติ เรือนแพที่อยู่สองฝั่งแม่น้ำเป็นเรือนไม้สร้างคร่อมบ นแพลูกบวบไม้ไผ่ ชาวแพบอกว่าอยู่แพแล้วสบาย หน้าร้อนลมเย็น หน้าหนาวตอนเช้าแดดอุ่น


Thanks: ฝากรูป






Thanks: ฝากรูป

บ้านหลังนี้ปลูกเตยหอมไว้เยอะเลยครับ ถ้าเย็นๆ ได้มานั่งตรงระเบียงบ้าน จิบชาร้อนๆ
กลิ่นใบเตยหอมอ่อนๆ คงจะมีความสุขมากเลยนะครับ


Thanks: ฝากรูป

วัดอุโปสถาราม หรือวัดโบสถ์
วัดโบสถ์ หรือ วัดอุโบสถาราม เดิม ชื่อมโนรมย์ ชาวบ้านเรียกว่าวัดโบสถ์ เป็นวัดเก่าแก่อยู่ริมลำน้ำสะแกกรัง ในเขตเทศบาลเมือง จากตลาดสดเทศบาล มีสะพานข้ามแม่น้ำไปยังวัดอุโบสถาราม ซึ่ง ตั้งอยู่บนฝั่งตะวันออก ของแม่น้ำ สิ่งที่น่าสนใจในวัดได้แก่ จิตรกรรมฝาผนังในโบสถ์และวิหาร เป็นภาพเขียนสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น ในโบสถ์เป็นภาพเกี่ยวกับพุทธประวัติเริ่มตั้งแต่ประส ูติจนถึงปรินิพพานฝีมือ ประณีตมาก ส่วนในวิหารเขียนเป็น ภาพพระพุทธเจ้าเสด็จโปรดเทพยดาบนสวรรค์และภาพปลงสังข าร ด้านบนฝาผนังเป็นพระสงฆ์สาวก ชุมนุมสลับ กับพัดยศเหมือนจะไหว้พระประธานในวิหาร ฝาผนังด้านนอกหน้าวิหารมีภาพถวายพระเพลิงศพ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าและภาพชีวิตชาวบ้านที่เกี่ยวกับพ ุทธศาสนา


Thanks: ฝากรูป



Thanks: ฝากรูป



Thanks: ฝากรูป

ตลอดเวลาที่ถ่ายรูปบนสะพาน ก็จะมีชาวบ้านเดินไปมา และขับมอไซค์ ข้ามสะพานอยู่เรื่อยๆครับ
แทบจะทุกคนที่ผ่าน จะหันมายิ้มให้เรา บ้างก็ถามว่า มาเที่ยวหรือจ๊ะ
จน ดช.แฮรี่ถามผมว่า เค้ารู้ได้ไงว่าเป็นนักท่องเที่ยวเนี่ย? มันเป็นคำถามที่... นะ ดช.แฮรี่
สะพายเป้ ถือกล้องถ่ายรูปกลางแดดเปรี้ยงๆขนาดนี้นี่นะ เค้าไม่รู้ก็แปลกแล้ว

ท่านที่มาเที่ยวสะพานนี้ เวลาลามีรถผ่าน หรือมีชาวบ้านเดินผ่าน ก็อย่าลืมทักทาย หรือหลีกทางอำนวยความสะดวกให้พวกเค้าด้วยนะครับ
เพราะสะพานมันแคบจริงๆ เราต้องท่องเที่ยวแบบ มีคุณธรรม และจริยธรรมนะครับ เอ๊ะ เกี่ยวกันมั้ยเนี่ย
เริ่มง่วงแล้ว สงสัยจะเบลอๆ ฮ่าๆๆๆ

ตอนนี้เวลาก็ล่วงเลยไปจนเืกือบจะ 5 โมงเย็นแล้วครับ ข้ามไปหาปลาแร๊ดแรด ที่ตลาดกินกันดีกว่า
แต่ พอไปถึง ปราดุกแว่ ไม่มีสักร้านเลย อะไรกันเนี่ย ฮือๆๆ ก็เลยได้ข้าวเหนียวหมูปิ้ง กินแกล้มคำแซวของแม่ค้าที่มาเป็นระยะๆ อร่อยกันไป ฮ่าๆๆ


และแล้วก็ได้เวลาเดินทางต่อไปยังจุดหมายต่อไปครับ วัดสังกัสรัตนคีรี และ เขาสะแกกรังครับ

โดยมีคุณลุงผู้ใจดีที่อาสาจะไปส่งเราถึงยอดเขา ด้วยราคาแค่ 40 บาท
แต่วัยรุ่นอย่างเรา ต้องเดินขึ้นครับ มันถึงจะเรียกได้ว่า ได้มาเยือนเข้าสะแกกรังจริงๆ

แล้วคุณลุงก็แว๊นไปส่งเราที่ วัดตรงเชิงเขาครับ ด้วยราคา 30 บาท


Thanks: ฝากรูป

ใช้เวลาไม่นานก็มาถึงครับ
หันมองขึ้นไป โอ้ว์ ป๊ะเจ้า 449 ขั้น จะรอดมั้ยเนี่ยเรา
เห็นจุดหมายของเราอยู่ลิบๆครับ


Thanks: ฝากรูป




ดช.แฮรี่ถึงกับออกอาการ เครียดเลยทีเดียว อิอิ ถ้าสภาพร่างกายปกตินี่ แค่นี้ ชิวๆ


Thanks: ฝากรูป

และแล้วก็แบกร่าง ที่ไม่ได้นอนมาแล้วกว่า 24 ชั่วโมง ขึ้นมาถึงบนยอดเข้าครับ
บอกได้คำเดียวว่า คุ้มครับ

มีมณฑปตั้งเด่นเป็นสง่าอยู่ มีชาวอุทัยธานีท่านนึงเล่าให้ฟังว่า
เขา สะแกกรังเปรียบเป็นเหมือนดั่งมังกร ซึ่งจะพ่นไฟออกมาทุกปีซึ่งจะทำให้เกิดไฟไหม้ จึงต้องมีการสร้างสิ่งศักสิทธิ์ครอบบริเวณนี้เพื่อกด หัวมังกรไว้ ไม่ให้พ่นไฟออกมา


Thanks: ฝากรูป



เจอมุมดีดีก็จัดกันไป แดดดีเหลือเกิน อิอิ


Thanks: ฝากรูป

ดช. แฮรี่ บอกขอสัก 1 ชอต ก็จัดกันไป แดดเปรี้ยงๆ เดินขึ้นบันไดมา 449 ขั้น นี่แหละน๊า วัยรุ่น ฮ่าๆๆ


Thanks: ฝากรูป



ถ่ายรูปกันจนลืมหิวน้ำ เลยเดินไปซื้อ น้ำ + น้ำแข็งใส นั่งพักกันสักครู่ ครับ ประมาณ 10 นาที
เมฆฝนที่ตั้งเค้ามาแต่ไกล ก็ลอยเข้ามาหาเราเรื่อยๆครับ

น้ำเป็นจุดกำเนิดของทุกสรรพสิ่งในชีวิต คนเราอยู่ใต้ฟ้าจะกลัวอะไรกับฝน
แต่ . . กล้องผมกลัวคร้าบ เจี๊ยกๆๆๆ รีบเผ่นก่อนดีกว่าครับ ใช้มา 3 ปีแล้ว ไม่อยากให้ต้องพรากกันไป
รักมันจริงๆ ( ความจริงคือ ยังไม่มีตังค์ซื้อตัวใหม่ อิอิอิ )


Thanks: ฝากรูป

แต่ก็ยังไม่วาย แวะถ่ายภาพกันเรื่อยๆ ครับ


Thanks: ฝากรูป



จัดอีกนึง มุมมิวสิควิดิโอ


Thanks: ฝากรูป

ดช.แฮรี่จบช่างมาครับ ช่างกล้า . . ถ่าย


Thanks: ฝากรูป



มืดแล้วก็ได้เวลากลับครับ เอ่อ ว่าแต่แล้วจะกลับยังไงเนี่ย อ๊ากกก ลืมไปเลย
เอาเป็นว่าเดินไปเรื่อยๆแล้วกันเผื่อมีรถสกายแลปวิ่ง ผ่าน
แล้วก็เดินกันกันมาจนถึง 4 แยก ก็ยังไม่มีรถสักคัน เลยบอก ดช.แฮรี่ว่า คงต้องเดินไปถึงตลาดแล้วหล่ะ อิอิ

แต่ก็มีคุณพี่คนนึงขับซาเล้งมาครับ แล้วก็ถามว่าจะไปไหน ไปในตลาดใช่ไหม ขึ้นมาเลยๆ
แล้วพี่เค้าก็ไปส่งถึงในตลาดให้ฟรีๆครับ ซึ้งน้ำใจคนอุทัยธานีมากครับ


แล้วก็มาต่อกันที่นี่ครับ


Thanks: ฝากรูป

ถนนคนเดินตรอกโรงยาครับ เป็นตลาดเล็กๆที่ชาวบ้านทำกันเอง มีจุดมุ่งหมายเพื่อให้คนมีที่พบปะนั่งพูดพูดคุยกัน


มีวงดนตรีซึ่งเป็นลูกหลานคนอุทัยเล่นให้ฟังกันฟรีๆคร ับ เล่นดีเลยทีเดียว แถมเล่นเพลงโปรดผมทั้งนั้น เดินเที่ยวกันเพลินเลยครับ



Thanks: ฝากรูป



ห้องแถวไม้รอบๆถนนคนเดินก็มีบางห้องที่จัดทำเป็นพิพิ ธภัณฑ์ขนาดเล็กๆ ที่แสดงถึงประวัติความเป็นมาของจังหวัดอุทัยธานีครับ
แต่ ที่ชอบเป็นพิเศษคือ บ้านของคุณอานกเขาครับ ซึ่งวัตถุประสงค์หลักๆที่คุณอาสร้างที่แห่งนี้ขึ้นมา คือ ต้องการปลุกฝังให้เยาวชนรุ่นใหม่รักในถิ่นฐานบ้านเกิ ดครับ
ถ้าใครได้มาเที่ยวที่นี่อย่าลืมแวะมาเยี่ยมพูดคุยกับ คุณอาได้นะครับ
มุมที่ผมชอบเป็นพิเศษครับ


Thanks: ฝากรูป

ตอนแรกกะว่าจะแวะบ้านหลังอื่นๆด้วยครับ แต่ฝนเจ้ากรรมดันตกลงมาครับ + กับง่วงมากกกก เลยต้องรีบกลับไปนอนพักผ่อนเอาแรงครับ

พอถึงห้อง อาบน้ำเสร็จก็สลบกันทั้งสองคนเลย ไม่ทันได้วังเวงกับบรรยากาศห้องเลย

ตื่นเช้าขึ้นมาก็อาบน้ำ แต่งตัว เตรียมลุยต่อคร้าบบบบบบ

บรรยากาศทางเดินหน้าห้องครับ อิอิอิ


Thanks: ฝากรูป



กองทัพต้องเดินด้วย ข้าวมันไก่ครับ
นี่เลย ข้าวมันไก่โกตี๋ครับ อร่อยมากครับ
แนะนำ ให้สั่งแกงจืดมะระมาทานคู่กันครับ ของเค้าอร่อยจริงๆครับ ซดน้ำ โฮกๆ อาหย่อย


Thanks: ฝากรูป

แต่ยังไม่พอใจครับ ปลาแร๊ดแรดของผม ยังไม่ได้กินเลย ไม่ยอมแพ้ครับ เดินกลับไปที่ตลาดครับ เพื่อไปหาน้องปลามากิน

ระหว่างทางก็ผ่านที่นี่ครับ วงเวียนวิทยุครับ ตัววงเวียนเป็นหอกระจายเสียงในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 ครับ


Thanks: ฝากรูป



บรรยากาศบนท้องถนนของเมืองอุทัยตอนเช้าๆครับ ในตัวเมืองแทบจะไม่มีสัญญาณไฟจราจรครับ
แยกต่างๆมักทำเป็นวงเวียนครับ


Thanks: ฝากรูป

พอมาถึงหน้าตลาดเห็นขนมหวานน่าทานก็เลยแวะซื้อครับ คุณพี่แม่ค้าคนสวยก็ถามเราว่า จะไปไหนกัน
เราเลยได้ทีขอความช่วยเหลือซะเลย ถามข้อมุลการเดินทางไปวัดท่าซุง คุณพี่แม่ค้า ก็บอกเราว่า
สามารถไปกับรถสองแถวที่ิวิ่งไป อ.มโนรมย์ได้ครับ รถสองแถวจะจอดตรงหน้าตลาดครับ
แล้วพี่เค้าก็บอกว่า เดินดูของก่อนก็ได้ ถ้ามาแล้วเดี๋ยวพี่เค้าจะเรียก
วะฮ่าฮ่า เข้าทางผมเลย ปลาแรดที่ร๊ากก รอแป๊บนะจ๊ะ
ว่าแล้วก็เดินไป 3 ก้าว คุณพี่ ก็ตะโกนเรียกครับ บอกว่า รถสองแถวมาแล้ว T-T
เง้อ อะไรกันนี่ ก็เลยต้องไปขึ้นสองแถวครับ ฝากไว้ก่อน ปลาแรด

โดยสาร ไปกับคุณป้าสองท่านนี้ครับ คุณป้าทั้งสองใจดีมากครับ ช่วยแนะนำเราตลอดทางเลยว่า ต้องลงตรงไหน เข้าไปเที่ยวยังไง จะกลับยังไง ขอบคุณมากครับ ซึ้งๆๆ


Thanks: ฝากรูป


ละแล้วก็ถึงหน้าวัดท่าซุงครับ ดช.แฮรี่เดินไปจ่ายเงิน แล้วก็ยิ้มกลับมา
พร้อมกับเล่าให้ฟังว่า คุณลุงถามว่า จะกลับกันกี่โมง คุณลุงเค้าเป็นห่วงเป็นใยเราจริงๆครับ

ชอบรถแนวนี้มากครับ
ปล. นั่น แฮรี่ตัวเล็ก หรือรถเค้าสูงครับ วะฮ่าฮ่า


Thanks: ฝากรูป

เนื่องจากเรามาเช้ามาก ประมาณ 07.30 วิหาร ปราสาท ต่างๆยังไม่เปิด จึงไปนั่งชิวกันที่ริมน้ำก่อนครับ

ดช.แฮรี่ก็เริ่มสร้างภาพว่าเป็นคนดีด้วยการ ซื้อขนมปังมาให้ปลาครับ แต่ในใจ จินตนาการไปถึง ต้มยำปลาสวาย
ปลาแรดทอด ปลาเนื้ออ่อนนึ่งมะนาว


Thanks: ฝากรูป

เจอเพื่อนเลยแวะทักทายกันหน่อยครับ ตาแป๋วเชียวนะแก


Thanks: ฝากรูป



นั่นๆ พอได้เข้ากล้องแล้วก็นอนตาพริ้มอย่างมีความสุขเลย


Thanks: ฝากรูป

อยู่ริมน้ำชิวกันเรื่อยจนหมดขนมปังไปหลายแพ จึงเริ่มเดินทางไปเที่ยวในวัดครับ
ใช้บริการรถสามล้อซาเล้งครับ คนละ 8 บาทเท่านั้นเอง
เค้าจะแวะให้เราลงเป็นจุดๆ แล้วก็จะไปสิ้นสุดที่ วิหารแก้วครับ

ที่แรกครับ ปราสาททองครับ


Thanks: ฝากรูป




Thanks: ฝากรูป





Thanks: ฝากรูป

พระพุทธรูปสูงประมาณตึก6ชั้นครับ


Thanks: ฝากรูป

ภายในวิหารแก้วครับ สวยงามมาก
แค่คนก็เยอะมากเช่นเดียวกันครับ


Thanks: ฝากรูป




Thanks: ฝากรูป

แล้วก็ได้เวลากลับครับ ออกไปรอรถสองแถวที่หน้าวัด เหมือนตอนที่เรามาครับ
แต่ รอแล้ว รอเล่า ก็ไม่มีรถผ่านมาสักคัน ก็เลยเดินไปถามคนแถวนั้นดู ได้คำตอบกลับมาว่า

สองแถวสายนี้ มีสลับวิ่งแค่ 2 คันครับ ส่วนใหญ่ช่วงกลางวันจะไม่ค่อยมีรถวิ่ง
ถึงว่า ตอนขามา คุณลุงคนขับรถถึงถามว่า จะกลับกี่โมง อิอิ
ก็เลยเหมารถสามล้อซาเล้งจากที่วัดมาส่งเราที่โรงแรมใ นราคา 100 บาทครับ


เส้นทางที่เราจะมุ่งไป เรื่องราวมากมายในชีวิต เย้ . . .



Thanks: ฝากรูป

แวะเติมพลังที่ร้านบะหมี่เจกส่งครับ
จริงๆแล้วรอนานมากครับ ประมาณ 30 นาที แต่รู้สึเหมือนไม่นานครับ เพราะฟังคุณป้าคนขาย พูดจาหยอกล้อกับลุกค้าอย่างสนุกสนาน
เพลินดีครับ เหมือนจะรู้ว่านาน เลยสั่งไว้ 3 ชาม ทาน 2 คนครับ


Before

Thanks: ฝากรูป


After 2 mins.

Thanks: ฝากรูป

เติมพลังแล้วก็ไปกันต่อครับ
วัดธรรมโฆษก ครับ
ภาพจิตรกรรมฝาผนัง เป็นภาพพุทธประวัติตอนผจญมาร ครับ


Thanks: ฝากรูป



บานประตูโบสถ์ครับ


Thanks: ฝากรูป

และแล้วก็ได้เวลาเดินทางกลับครับ

บอกตรงๆว่า ทริปนี้ สนุกและประทับใจมากครับ

ทำให้ผมได้รู้ว่า การได้พบกับมิตรภาพและน้ำใจ ทำให้เราประทับใจมากกว่าได้เจอสถานที่ท่องเที่ยวที่ส วยงาม ครับ

แล้วพบกันใหม่ อุทัยธานี และฝากไว้ก่อนปลาแรดทอด ครั้งหน้าเจอกันแน่

ขอบคุณทุกท่านมากครับ ที่เข้ามาชมรีวิว



Thanks: ฝากรูป

สวยงามเลยทีเดียวครับ บ้านท่านประธาน ฯ มีดีแบบนี้นี่เอง( สรุปอดกินปลาแรด):emo_toon06:

เข้ามาชื่นชม ถ่ายภาพได้ feeling จริง ๆ......;) ;)

ผลงานระดับคุณภาพอีกแล้วครับท่าน สวดดยอดดดคร๊าบลุงX:p

สุดยอดขั้นเทพเลยครับ :emo_toon07: ฝีมือสุดๆ