|
มาอุทยานอนุรักษ์นก...
ก็ต้องชมนกชมไม้นี่แหละครับ  |
นกบินบ้าง...อะไรบ้าง
 |
ระยะทางไกลพอสมควรครับ...
เรือก็ได้พามาที่ ถนนเฉลิมพระเกียรติ เป็นทางยกระดับยาวประมาณ 6กิโลเมตรเศษ ครับ  |
อีกด้านหนึ่งซึ่งก็สวยงามไม่แพ้กัน...
 |
สะพานนี้.....
ชาวบ้านที่นี่เรียกกันเล่นๆว่า สะพานควายครับ เพราะมองลงมา ควายเต็มเลย อิอิ ควายที่นี่ ดำน้ำกินหญ้า นะครับ อิอิ  |
อ๊ะ อ้าว.....
เห็นอะไรไวไว วิ่งทางนี้ด้วยหรือนี่  |
จากนั้น เรือก็ตีโค้งกลับสู่ฝั่งที่เราจากมาครับ
 |
ลัดเลาะกันไป...
ว้าวๆ เป๊ะจริงๆครับ  |
ต้องขอบคุณ ลุงนายท้ายเรือท่านนี้ครับ
ที่พาเราออกไปชมทะเลน้อย และกลับมาอย่างปลอดภัย ไร้ที่ติ สังเกตนะครับ ลุงเข้าเป็นผู้พิการนะครับ แต่ขับเรือเก่งมากเลย ขอบคุณครับ  |
หลังจากนั้นก็เดินทางไปยัง ถนนเฉลิมพระเกียรติครับ
เป็นถนนที่เชื่อม อ.เมือง จ.พัทลุง - อ.ระโนด จ.สงขลา ครับ  |
ข้ามไป...แล้วก็กลับครับ
เพราะไม่ได้ไปทางนู้น  |
นี่แหละครับ....
เขตติดต่อ....  |
จากนั้น ก็เดินทางต่อไปที่ หาดแสนสุขลำปำ ครับ
เป็นทะเลสาบน้ำจืดที่เชื่อมต่อกับทะเลน้อย... สวยงามเลยทีเดียว  |
นี่...น้องมิ้นครับ
ลูกพี่ลูกน้อง(บุญธรรม) ตัวแค่นี้ แต่ซนมาก ขวบกว่าๆ พูดได้นิดหน่อย เดินเตาะแตะไปมา อย่าได้ละสายตากันเลยทีเดียว  |
รับประทานอาหารกลางวันกันที่นี่เลยครับ
แต่ตอนนี้ก็เกือบ4โมงเย็นแล้วแหละครับ อิอิ  |
ที่นี่มีอะไรอีกเยอะนะครับ
แต่ไม่ได้ถ่ายภาพมา ใครสนใจลองมาเที่ยวได้ครับ เที่ยวเมืองไทย ไม่ไปไม่รู้เด้อพี่น้อง  |
รับประทานอาหารจนอิ่ม...
ก่อนกลับบ้าน ได้ไปแวะที่ เขาอกทะลุ สัญลักษณ์ของเมืองพัทลุงครับ มาแล้ว...ต้องขึ้นไปให้ได้  |
หนทางข้างหน้านี่...ยาวไกล และหนักหนายิ่งนัก
เอาล่ะครับ....เราจะขึ้นไปให้จงได้ 1066 ขั้นบันได แกร๊ก ก่อนขึ้นไม่รู้  |
การขึ้นเขาครั้งนี้
อยากจะบอกว่า เหนื่อยสุดชีวิต ขึ้นไปหอบไป จนต้องนอนพัก2ระยะ เล่นเอาหน้ามืดได้ง่ายๆเลยล่ะครับ ใครไม่เชื่อลองมาขึ้นดูนะครับ ไม่ลองไม่รู้ อิอิ  |
ถึงตรงนี้....แค่1ใน3ของระยะทาง
โอ้ว สูงขนาดนี้แล้ว กว่าจะถึง T_T  |
เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ถึงแล้วครับ อยากจะตะโกนดังๆ แต่ก็ทำไม่ได้ เพราะเหนื่อยมากๆๆๆๆๆ เอาล่ะ พักจนมือไม้เริ่มหายสั่น ขาเริ่มมีแรง จัดมาซัก1แชะ  |
โฉมหน้าผู้ร่วมชตากรรมครั้งนี้.....
สุดยอดครับ น้องๆเก่งมาก ขึ้นไม่รู้จักเหนื่อยกันเลยทีเดียว  |
ทางลงครับ....
ขึ้นว่าเหนื่อยแล้ว ลงยากกว่าครับ ทั้งยัน ทั้งเกร็ง ลงมาถึง ขาสั่นพับๆๆๆๆๆ  |
เย้ๆ....ใกล้ลงถึงแล้ว
 |
หันกลับขึ้นไป...
อุ๊บ๊ะ ตายๆๆๆๆๆๆ ขึ้นไปสูงขนาดนี้เลยหรือนี่ นี่แหละครับ 1066 ขั้น ผมไปถึงพัทลุงแล้ว ^^ :o  |
เช้าวันรุ่งขึ้น...
ก็ไม่ลืมที่จะไปเยี่ยมชมอาคารที่สร้างเสร็จเรียบร้อย ครับ นี่แหละครับ ผลงานแห่งความภาคภูมิใจ ของชาวค่ายทุกคน  |
อยากจะบอกว่า...
10วันที่ได้มาอยู่ค่าย มันเป็นอะไรที่คุ้มค่ากว่าที่คิดครับ ผมมาอยู่ที่นี่ ได้เห็นความจริงใจของพี่น้องที่นี่ ทุกคนให้ด้วยความเต็มใจจริงๆครับ ผมซึ้งสุดๆ พูดแล้วน้ำตาจะไหล  |
เต็มๆอีกครั้ง...ก่อนที่จะเดินทางต่อครับ
 |
จากนั้นก็ได้เดินทางไปยัง...
น้ำตกโตนแพรทอง ครับ อยู่ใกล้ๆบ้านเลยครับ คนเยอะพอสมควรครับ บรรยากาศดี สบายๆ....น้ำเย็นๆ โอย อดใจไม่ไหว โดดซะเลย อิอิ  |
อีกสักมุมครับ...
ที่นี่มาได้ ไม่เสียเที่ยวนะครับ มีสินค้าจำหน่าย อาหาร และอื่นๆพร้อมสรรพแน่นอน น้ำตกโตนแพรทอง  |
อีกคืนหนึ่ง...
เป็นโอกาสดีมากครับ ที่ผมจะได้ชมมหรสพที่หายากยิ่งในปัจจุบัน คือ ลิเกป่า ครับ จากงานพิธีอุปสมบถของพี่ชายในหมู่บ้านนี้แหละครับ  |
เป็นการเล่นลิเกแบบไม่มีเวที
ซึ่งเป็นการแสดงที่มาจากชาวมุสลิมครับ ดนตรีสด ร้องสด กันอย่างนั้นเลย ส่วนภาษานั้น...แหะๆ แหลงใต้แบบแขบๆเลยครับ ไม่ค่อยรู้ฟังเท่าไหร่ อิอิ  |
ทีมงานนั้น...คนเก่าคนแก่จริงๆครับ
ปัจจุบันนั้นหาได้ยากแล้วครับ เป็นอันว่า ผมโชคดีมากๆๆๆๆ ที่ได้ไปเยือนในครั้งนี้ ประทับใจไม่รู้ลืมจริงๆครับ  |
อ้างถึง:
ครูกอล์ฟก็ตอบว่า...ลงประตูฉุกเฉิน |
จากนั้น....
มหรสพที่สำคัญอีกอย่างของภาคใต้ก็คือ หนังตะลุงครับ เป็นการนำตัวละครมาเชิดผ่านฉากออกมา โดยคนเชิด คนร้อง คนพูด เป็นคนเดียวครับ ไม่ว่าตัวละครจะมีกี่ตัว...มีคนดำเนินการคนเดียวครับ เก่งมากๆๆ  |
อ้างถึง:
ตอบแบบนั้น เกรงว่าจะได้ลงประตูฉุกเฉินแบบยังไม่เดินทางไปไหนน่ะ ครับน้า อิอิ ต่อครับ เชิดเอง พากย์เอง ร้องเอง เก่งมากๆๆ  |
นักดนตรีก็เล่นสดครับ...
หนังตะลุงนี้เป็นมหรสพที่ยาวนานมากนะครับ พ่อบุญธรรมเล่าให้ฟังว่า สมัยก่อนนั้น เล่นตั้งแต่หัวค่ำถึงหัวรุ่งกันเลยทีเดียว แต่สมัยนี้ คุยกันได้ครับ ว่าจะเล่นถึงไหน  |
การเล่าเรื่อง...ก็จะเป็นฉากๆไปครับ
เล่าไปเรื่อยๆ...โดยมีท้องเรื่องเดียวกัน แต่เล่าได้ยาวมาก มีทั้งซีนต่างๆให้ชมอย่างจุใจ สุข เศร้า เหงา ตลก มาครบครับ  |
เอาเป็นว่า....
ทริปเมืองพัทลุง ก็ลุล่วงลงด้วยประการชะนี้แล หวังว่าทุกท่านคงถูกใจกับการนำเสนอในครั้งนี้นะครับ หากมีข้อมูลผิดพลาดประการใดก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ รีวิวนี้จะเกิดขึ้นไม่ได้ ถ้าไม่มี พี่นัท ขสมก. ที่ไปส่งยันสายใต้ใหม่ ครอบครัวบุญธรรม ที่บ้านโตน จ.พัทลุง คณะครูโรงเรียนบ้านโตนทุกท่าน เอาเป็นว่า โอกาสหน้าคงจะได้ไปเยือนเมืองแห่งความประทับใจนี้อีก นะครับ สำหรับรีวิวนี้ก็ต้องขอลาไปก่อน พบกันใหม่คราวหน้าครับ สวัสดีครับ  |
อืม ไม่ไปกะ 989 - 373 ล่ะครับ อิอิ
เอ่อ.....ไม่ต้องกล่าวถึงพี่ก็ได้นะคับ อายเขาน่ะ :) :) |
| เวลาทั้งหมดอยู่ในเขตเวลา GMT +7 และเวลาในขณะนี้คือ 08:05 PM |
Powered by vBulletin รุ่น 3.6.8 Copyright ©2000-2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
