คิดว่าของว่าง จะมีแค่นี้ นึกในใจถ้ามีแค่นี้ อิป้าศรีทะ (ลวง) วงศ์ ขาดกันทีไม่นับญาติ แต่ ๆๆ เวลาประมาณ 10.00 แถว ๆ เถิน เจ้โค้ช ก็เดินเอากล่องมาหล่นใส่ 1 กล่อง ข้างในใช้ได้เลยครับ กับเบเกอร์รี่ จากผึ้งน้อย

ถ่าเบิงอยู่เด้อ ชะยะสิท ธะนัง ลาภัง (พัง) ในคราบ ศรีทะลวง เอ๊ย ทะวงศ์ อิอิ

หลังจากได้รับของว่างแล้ว ก็นั่งปาดเหงื่อไป เพราะแอร์ป้าศรี ฯ สู้แดดไม่ไหว และด้วยที่ว่าแบตเตอร์รี่ ของกล้องใกล้หมดจึงไม่กล้าลงไปถ่ายห้องน้ำ อีกอย่างคนก็เยอะ กลัวสกปรกไม่โสภา เลยเก็บแบต ฯ ไว้ถ่ายตอนจอดกินข้าวที่ ขวัญ 2 แต่แล้วซึ่งเหตุการณ์ ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นแถว ๆ บ้านตากยางระเบิดเหม็นทั้งคัน พขร.จึงบนยางมาเกือบ 10 กม.เพื่อมาเปลี่ยนยางอะไหล่ แถว ๆ ข้างทาง จึงได้ภาพมาฝาก 1 ภาพ เสียเวลาไป 1 ชม. และ ก็แบต ฯ หมดพอดี จึงล่ำลาด้วยภาพนี้



ปล.สำหรับ ชยสิทธิ์ & ศรีทะวงศ์ ในคราวนี้ผมให้คะแนน 5 คะแนน เต็ม 10 เพราะ รถร้อนมาก ยางแตก เบาะเอนนอนไม่ได้ รถสกปรกมาก ช่องแอร์ดำปี๋ เบาะและข้าง ๆ ฝุ่นหนาเตอะ ถาม พขร.ว่าเบาะแถวนี้เอนไม่ได้เหรอ ได้แต่พูดว่า "เอนไมไ่ด้เหรอพี่" แล้วเดินหนี หุหุหุ (แต่ก็มีเรื่องประทับใจ ลุง พขร.อีกคน ที่คืนเงินให้ ผดส. 100 บาท เพราะมี ผดส.คนนึงตีตั๋วลง กทม. แต่รถเสียเวลา ทำธุระที่กทม.ไม่ทัน แต่จะลงที่ บขส. นครสวรรค์แทน แต่รถก็ไม่เข้าจึงให้ลงบายพาสแทน ลุงพขร.แกพูดว่าขอโทษด้วยนะที่รถผมไม่สามารถไปส่งลงไ ด้ เพราะกลัวเข้ากทม. เพื่อกลับหัวไม่ทัน อีกอย่างน้องก็ซื้อตั๋วมาเต็มราคา ผมล่ะซึ่งใจจริงที่แก เป็นคนที่มีความรับผิดชอบสูง ) ** แกจับหมูมาหลายตัว เลยมีเงินควักคืน ผดส.คนนั้น

ถ้าเป็นล้อหน้าระเบิด สงสัยได้สวดมนต์กันทั้งคันรถแน่ หวาดเสียวแท้

ไม่เคยนั้งครับบริษัทนี้เคยนั้งแต่ พี่ ส. รอบ 7.30 ตีคู่กันมา ไม่ใช้สิเพราะทันทีที่ ตั้งลำได้พี่เค้าหายไปเลย ไม่ได้พบเจออีกเลยตั้งแต่เชียงใหม่ยันกรุงเทพ คับรถเร็วจริงๆบริษัทนี้